New Step by Step Map For هوک

New Step by Step Map For هوک

Blog Article

زمانی که وارد جایی می‌شوید و در بعد از باز شدن آرام بسته می‌شود، فنرها وارد عمل شده‌اند. بسیاری از وسیله‌های ورزشی نیز که برای قوی شدن عضلات خود استفاده می‌کنید از فنر استفاده می‌کنند. به صورت کلی باید گفت فنرها کاربرد زیادی در زندگی روزمره انسان دارند.

این مدل مؤلفه‌هایی چون رمزگردانی، ظرفیت حافظه، تکرار، بازیابی و فراموشی را دربرداشت که برخی از آن‌ها به‌طور تعجب‌آوری از دقت مدل‌های امروزی برخوردارند. این کار که نزدیک به ۲۰۰ سال مورد توجه قرار نگرفت، از جهات مختلفی به کار ریچارد سیمونز در سال‌های ۱۹۱۹/۱۹۲۳ شباهت دارد؛ زیرا هر دو، حافظه را موضوعی فیزیکی در نظر گرفته‌اند که جایگاه آن در مغز است. نکات جالب‌تر در این مدل‌ها این است که:

این سخنرانی پس از مرگ هوک، در سال ۱۷۰۵ و زمانی منتشر شد که مدل حافظه مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته بود. این مسئله مطرح شده‌است که این کار هوک چندان در ادبیات پژوهشی مورد توجه قرار نگرفته‌است زیرا چاپ آن در دوره‌ای انجام شد که از دورهٔ علمی نیوتون نیز گذر کرده و شمار چاپ آن نیز کم بود و این‌طور به نظر می‌رسد که در آن دوره، بیشتر مدلی منسوخ و از مد افتاده پنداشته می‌شد.

In 1660, Hooke found the regulation of elasticity that bears his title and describes the linear variation of stress with extension in an elastic spring. Hooke initial explained this discovery within an anagram "ceiiinosssttuv", whose Alternative he posted in 1678 as Ut tensio, sic vis ("Since the extension, And so the force").[103] His work on elasticity culminated in his progress of the balance spring or hairspring, which for The 1st time enabled a portable timepiece – a enjoy – to maintain time with sensible precision.

داستین هافمن، رابین ویلیامز، جولیا رابرتس، باب هاسکینز، مگی اسمیت و چارلی کورسمو در این فیلم ایفای نقش کرده‌اند.

نیروی جاذبه برای اجسام نزدیک، قوی‌تر است. دوگالد استوارت در کتاب خود با نام «عناصر فلسفهٔ ذهن انسان» از عبارات خود هوک در مورد سیستمی که برای جهان ارائه کرده، استفاده نموده‌است.

While Newton was mostly a pioneer in mathematical Assessment and its applications, and optical experimentation, Hooke was a Imaginative experimenter of these kinds of good vary who still left a number of his ideas, including These about gravitation, undeveloped. In 1759, decades after the deaths of both Newton and Hooke, Alexis Clairaut, mathematical astronomer eminent in his personal right in the field of gravitational research, reviewed Hooke's published Focus on gravitation.

وی همچنین، با جدیت عنوان کرد که حتی چنانچه وی برای اولین بار این قانون را از زبان هوک شنیده باشد (که چنین نبوده‌است)، همچنان حق او در مورد ارائهٔ مدل‌های ریاضی که امکان مشاهدات دقیق‌تر را فراهم آورده‌است، محفوظ می‌ماند. هوک بدون وجود مدل‌های ریاضی و شواهد مبتنی بر آن‌ها تنها می‌توانسته حدس بزند که جاذبه در فواصل بسیار دور نسبت به مرکز چگونه خواهد بود .

از طرف دیگر، نیوتون در تمام نسخه‌های کتاب خود این مسئله را پذیرفته و تأکید کرده‌است که هوک قانون عکس مجذور را در منظومهٔ شمسی مطرح کرده‌است. نیوتون در توضیح اصل چهارم از کتاب خود از ورن، هوک و هالی در این زمینه نام برده‌است. نیوتون همچنین به هالی گفته‌است که ارتباط او با هوک در سال‌های ۱۶۷۹–۸۰، علاقهٔ پنهان او به مسائل مرتبط با علوم اخترشناسی را مجدداً بیدار کرده‌است، hook اما به اعتقاد نیوتون، هوک هیچ چیز جدید و بدیعی را به او نگفته‌است.

ویکی‌پدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکی‌مدیا است.

نیوتون در این زمینه چنین می‌گوید: «من به هوک از این نظر مدیون نیستم که مطلب جدیدی را به من آموخت بلکه احساس دِین من در این خلاصه می‌شود که وی سمت و سوی مطالعات مرا تغییر داد و به من فرصت اندیشیدن به چنین مسائلی را اهدا کرد»

این صفحه آخرین‌بار در ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۹ ساعت ۰۳:۰۰ ویرایش شده است.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آنتونی فان لیوونهوک موجود است.

او همچنین یکی از مهم‌ترین معماران زمان خود بود، هر چند تعداد کمی از ساختمان‌های او تاکنون باقی‌مانده‌اند و برخی از آن‌ها به‌طور کلی شهرت خود را از دست داده‌اند ولی در تنظیم قوانین طراحی برای لندن نقشی مفید داشته و تجربیاتش تا این زمان نیز باقی است. آلن چپمن او را به عنوان " لئوناردوی انگلستان " معرفی کرد. هوک در زمان حکومت کرامول، در کالج وودهام تحصیل کرد و همان‌جا بود که یکی از گره‌های ناگسستنی گروهی از سلطنت‌طلبان شد که محوریت آن‌ها حول جان ویکینیز می‌گشت. در اینجا او به عنوان دستیار توماس ویلیس و رابرت بویل مشغول به کار شد و پمپ خلأ استفاده شده در آزمایش قانون بویل را ساخت.